Prologue.

Zdarzyło wam się kiedyś mieć wrażenie, że ktoś was obserwuje? Ja od około tygodnia mam tak codziennie. Gdy tylko wyjdę na miasto, do szkoły, koleżanki czuję czyjś wzrok obserwujący moje ciało. Gdzie się nie pojawię czuję to samo , krępujące uczucie. Tylko jedna myśl nie daje mi spokoju: co ktoś ode mnie chce? W końcu jestem zwykłą uczennicą nie mającą problemów z ocenami i pozostałymi uczniami. Nie podpadłam tez nigdy żadnemu nauczycielowi. A gdy nie jestem w szkole to raczej siedzę w domu i przygotowywuję się do zbliżających się egzaminów. Nie chodzę na imprezy, bo dla nie to jest jedynie strata czasu. Mój brat próbował mnie kilka razy do jakiegoś klubu wyciągnąć, ale zawsze odmawiałam. Logan jest moim totalnym przeciwieństwem, on woli chodzić na imprezy, siedzieć całymi dniami poza domem. Trochę mi go brakuje, kiedyś mieliśmy lepszy kontakt. Strasznie się zmienił. Prawie wogóle go nie widuję. Ostatnio nawet przyłapałam go na braniu narkotyków. Martwię się o niego, ale nie bardziej niż o siebie. Boje się sama z domu wychodzić, poprosiłam Stef -moją przyjaciółkę- by po mnie zawsze przychodziła, jak gdzieś wychodzimy. Nie powiedziałam jej dlaczego, ale widzę że coś podejrzewa. Nie chcę jej mówić, bo poszłaby od razu do moich rodziców, a ja tego nie chcę, są wystarczająco zapracowani. Prawie nigdy ich nie ma i w sumie to nawet lepiej, nie wtrącają się w moje życie. Tylko tego by brakowało żeby moi kochani staruszkowie mi się do życia wpieprzali.

-----------------------------------------------------------------
Oto jest!!
Mam nadzieję,że podoba wam się mój nowy blog.
1 rozdział postaram się dodać jeszcze w tym tygodniu, ale pod jednym warunkiem:
Pod tym prologiem mają się znaleźć co najmniej 3 komentarze!